زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

اهانت به صالح (قرآن)





اهانت به صالح علیه‌السّلام توسط قوم ثمود از آیات قرآن کریم استفاده می شود.


۱ - اهانت قوم ثمود



برخورد اهانت آمیز قوم ثمود با پیامبرشان، صالح علیه‌السّلام از آیات زیر قابل برداشت است.
الم یاتکم نبؤا الذین من قبلکم قوم... وثمود... جآءتهم رسلهم بالبینـت فردوا ایدیهم فی افوههم...(آیا خبر کسانی که پیش از شما بودند، به شما نرسید؟! «قوم نوح» و «عاد» و «ثمود» و آنها که پس از ایشان بودند؛ همانها که جز خداوند از آنان آگاه نیست؛ پیامبرانشان دلایل روشن برای آنان آوردند، ولی آنها (از روی تعجب و استهزا) دست بر دهان گرفتند و گفتند: «ما به آنچه شما به آن فرستاده شده‌اید، کافریم! و نسبت به آنچه ما را به سوی آن می‌خوانید، شک و تردید داریم!») (مرجع ضمیر فاعلی «ردوا» مشرکان و مرجع ضمیر «ایدیهم» و «افواههم» می‌تواند مشرکان و می‌تواند «رسل» باشد. در صورت اول، دست گذاشتن مشرکان به دهانشان برای شیشکی کشیدن و مسخره و هو کردن بوده است.)

۲ - پانویس


 
۱. ابراهیم/سوره۱۴، آیه۹.    
۲. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج‌۱۲، ص ۳۱.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج‌۱۰، ص ۲۸۶.    
۴. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۶، ص۶۱.    


۳ - منبع



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵، ص۳۲۵، برگرفته از مقاله «اهانت به صالح».    


رده‌های این صفحه : اهانت | حضرت صالح | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.